Mamul.am-ը գրում է։

Եգիպտոսի հարավ արևելքում՝ Ասուան նահանգում, հնագետները հայտնաբերել են նախկինում անհայտ 10 դամբարան: Բոլորն էլ կառուցված են միանման շնվածքով՝ քարե աստիճանները տանում են ներքև՝ դեպի ոչ մեծ դամբարանախցեր: Դրանցում հայտնաբերել են սարկոֆագներ, մումիաներ, թաղման ավանդական սպասք: Դամբարանները պատկանում են Հին Եգիպտոսի Ուշ շրջանին (664-332 թթ Ք. ա.):

 

«Մերժվածը» հեռուստասերիալի դերասանուհի Ռամաշի Դեսայը  Հայաստանում  հայտնի է դարձել Տապասիայի կերպարը մարմնավորելու արդյունքում: Նա նաև այլ հեռուստասերալներում է նկարահանվում, սակայն այդքան էլ մեծ հաջողություն չի ունենում: Հիմա Ռամաշին նկարահանվում է  Dil Se Dil Tak հեռուստասերիալում, որի դերասանները դեմ են դուրս եկել նրան ու չեն շփվում դերասանուհու հետ:

 

Ինչպես հայտնում է India.com-ը՝ նույնիսկ հեռուստասերիալի գլխավոր դերասան Սիդհարթ Շուկլան չի ցանկանում շփվել Ռամաշիի հետ: Նկարահանման հրապարակում ու այլ հավաքներին նա նախընտրում է հեռու գտնվել դերասանուհուց, թեև կադրում նրանք բավականին ջերմ հարաբերություններ ունեն:

 

«Ռամաշին ու Սիդհարթը չեն կարողանում լեզու գտնել իրար հետ, քանի որ Ռամաշին շատ կամակոր է: Դա սկսում է երևալ նույնիսկ կադրում: Սիդհարթը միակը չէ նկարահանման հրապարակում, որ խուսափում է Ռամաշիի հետ շփվել»,- ասել է նկարահանող խմբի անդամներից մեկը:

 

Նշենք նաև, որ որոշ ժամանակ առաջ երկրպագուները համոզված էին, որ Ռամաշին ու Սիդհարթը ոչ միայն կոլեգաներ են, այլև սիրավեպ ունեն: Տարբեր աղբյուրներ հայտնում էին, որ Ռամաշին շատ է դուր եկել Սիդհարթին, ու նրանք շատ ժամանակ են անցկանցում միասին:  Դերասանները հերքում էին այդ տեղեկությունները։ Հիմա նրանց միջով ինչ–որ սև կատու է անցել։

 

Զատկի ավանդույթներ

Ներկված հավկիթների ավանդույթներ

Հայկական ավանդույթում, սույն հավկիթներով հավկթախաղ է տեղի ունենում երկու հոգու միջև՝ մեկը պահում է հավկիթի մի ծայրը, և մյուսը համապատասխան ծայրով զարնում նրան։ Հետո շրջում են հավկիթները և նույնը փորձում մյուս կողմով՝ այս անգամ երկրորդը պահելով ծայրը և մյուսը զարնելով։ Կոտրող հավկիթը հաղթող է ճանաչվում և ուտում են կոտրված հավկիթը։ Նաև ավանդույթ է Զատկվա հավկիթներն ուտել թարխունով, աղով և լավաշով։

Արևմտյան երկրների ավանդույթում, հավկիթները թաքցվում են խոտերի կամ կանաչների միջև և երեխաները փորձում են դրանք գտնել։ Այն կոչվում է «Զատվա հավկթաորս»։ Հայերի մոտ տոնվել է ապրիլ ամսին՝ շատ ավելի վաղ, քան քրիստոնեությունն է։ Այն զատիկ է կոչվել ձմեռվանից գարունը զատվելու առթիվ։ Վարկածներ կան, որ սկզբնական շրջանում այն եղել է անշարժ տոն և համընկել է մարտի 21-ի գիշերահավասար օրվա հետ՝ գիշեր – ցերեկն իրարից զատելու իմաստով։ Հետագայում, կապվելով լուսնային օրացույցի հետ, դառնում է շարժական և տոնվում Վահագնի ծնունդից հետո առաջին լիալուսնին հաջորդող օրը։ Այս տարի այն կտոնվի ապրիլի 16-ին։ Ըստ ավանդության՝ այդ օրն արի հայերը հաղթեցին ստորերկրյա չար աստծուն և փրկեցին Հազարան հավքին, որն այդուհետ բույն շինելով Արարատի լեռներին՝ բազմագույն ձվեր ածեց, մարդկանց պարգևելով հույս ու ուրախություն։ Արի հայերն այդ օրը սկսում են իրենց գարնանային վար ու ցանքը ավելի զորանալով Վահագնով, իսկ մանուկները գունավոր ձվերը ձեռներին երգում-պարում են ու ձվախաղ անում։ Հայ հեթանոսական նոր տարում և պարսկական Նորուզ տոնին, որոնք սկսվում են գարնան գիշերհավասարին, ևս ներկվում են հավկիթներ։ Հայ հեթանոսական նոր տարում ևս ներկված հավկիթներն ուտում են թարխունով, աղով և լավաշով։

Զատիկը տոնվում է ներկվածհավկիթներով, և շատ արևելյան ուղղափառ քրիստոնեության հետևորդների մոտ՝ պասկայով։ Հայերի մոտ տեղի են ունենում նաև հավկթախաղեր։

Զատիկ - Վիքիպեդիա՝ ազատ հանրագիտարան

 Անվան այլ կիրառումների համար տես՝ Զատիկ (այլ կիրառումներ)

Երկրներ, որտեղ Զատիկի օրվան հաջորդող երկուշաբթին պաշտոնապես հանգստյան օր է

Զատիկ կամ Հիսուս Քրիստոսի հրաշափառ Հարության տոն(եբր.՝ פסח ‎ նշանակում է անցում, զատում, բաժանում, հեռացում, հին հունարեն՝ πάσχα, լատիներեն՝ Pascha, ), քրիստոնյա եկեղեցիների, այդ թվում նաև Հայ Առաքելական Եկեղեցու հնագույն և գլխավոր տոնը, հինգ տաղավար տոներից մեկը։

Սկիզբ է առնում հրեաների կողմից այսօր նշվող Պասեք տոնից, որի ժամանակ ըստ քրիստոնեական դավանանքի 1-ին դարում (ստույգ թվականը վիճելի է՝ 27-33 թթ. միջև ընկած ժամանակաշրջանում)Երուսաղեմում խաչվել և հարություն է առել Հիսուս Քրիստոսը։ Պասեքը հրեաների կողմից ինչպես նախկինում այնպես էլ այսօր տոնվում է ի նշան եգիպտական գերությունից ազատագրման և մասնավորապեսՀին Կտակարանում նկարագրվող այն դրվագի, երբ Աստվածը նոխազի արյան միջոցով զատեց իր ժողովրդին եգիպտացիների վրա ուղարկված աղետից՝ անդրանիկ զավակների կոտորածից։ Համաձայն քրիստոնեական ուսմունքի՝ այդ իրադարձությունը նախանշան էր Հիսուս Քրիստոսի (Գառն Աստծո) կամովին մահվան ընդունման և իր արյան հեղման՝ հանուն մարդկության փրկության։ Քրիստոնեական եկեղեցիները Հիսուս Քրիստոսի հարությունը տոնում է որպես Զատիկ, որովհետև ըստ քրիստոնեական ուսմունքի Քրիստոսն է հավիտենական այն զոհը կամ պատարագը, որի միջոցով մարդն ստանում է մեղքերի թողություն, ապա՝ կյանք և հարություն։ Պողոս առաքյալըՀիսուսին այդպես էլ կոչում է՝ Զատիկ, «...քանզի Քրիստոս՝ մեր զատիկը, մորթվեց...» (Ա Կորնթ. 5.7–8)^[1]։

Զատիկը շարժական տոն է, այսինքն յուրաքանչյուր տարի նրա նշման օրը փոխվում է։ Հայ առաքելական եկեղեցին այն նշում է գարնան գիշերհավասարին հաջորդող լուսնի լրման առաջին կիրակի օրը, որն ընկնում է մարտի 22-ից հետո մինչև ապրիլի 26-ը (35 օր) ժամանակահատվածի վրա։

Մինչև այժմ ԽՍՀՄ-ի ու Ռուսաստանի պատմության բազմաթիվ փաստեր ու դրվագներ ժամանակակից Ռուսաստանի իշխանությունները ջանում են լռության մատնել, իսկ մի քանի կարևոր փաստեր պատշաճորեն չեն ներկայացվել: Ուրացման այս քաղաքականության հետևանքով այսօր Խորհրդային Միության նախկին քաղաքացիների ճնշող մեծամասնությունը գաղափար անգամ չունի ամերիկյան «Լենդ լիզ» ծրագրի ու դրա շրջանակում Խորհրդային Միությանը ցուցաբերված հսկայածավալ օգնության մասին: